Hoe tennisser Tallon Griekspoor al jong volwassen was (en PR begreep)
PR, nieuws en journalistiek zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Als bindmiddel tussen mijn tijd als journalist toen en PR-adviseur nu, lanceer ik de rubriek ‘Afgestoft nieuws’. Hierbij deel ik mijn persoonlijke ervaringen en blik ik om de twee weken terug op een ander nieuwsfeit of verhaal dat ik als journalist heb geschreven. Vandaag deel 2: de vooruitziende blik van tennisser Tallon Griekspoor, die als tiener al wist dat hij de Grands Slams ging halen.
Net zoals een krant, tijdschrift of nieuwssite een mix van verhalen en onderwerpen wil -van zwaar naar licht en temidden van alle ellende ook wat vrolijks- zo probeer ik op deze site ook afwisseling aan te brengen in de verhalen. Overigens hoef ik daar niet eens veel moeite voor te doen, want ik heb in al die jaren het hele palet aan nieuws wel gehad. Dat gaat van de geboorte van een kuifmakaak tot aan het drama rond prins Friso. Na de tragische story over Els Borst van vorige week is het vandaag tijd voor een luchtige anekdote. En wel over een van de rising stars in de sportwereld: Tallon Griekspoor, een van de beste Nederlands tennissers op dit moment.
Ontwapenend
Het is een zonovergoten zomerdag als ik in 2012 voor het Haarlems Dagblad verslag doe van een toptennistoernooi in Zandvoort. Anders dan veel journalisten focus ik niet op de wedstrijd en het verloop ervan (een droog nieuwsfeit, veel te saai in mijn optiek), maar probeer ik de persoon achter de sporter te laten zien. Sceptisch ben ik als de dan 15-jarige Tallon op het gravel de finale speelt. Hij is dan wel een groot talent, maar met welke teksten komt de tennisser straks? Zal ik het eruit moeten trekken? Ik verwacht niets, dan kan het enkel meevallen.
Maar dan. Na zijn nederlaag, gadegeslagen door familie, sta ik perplex. Door zijn zelfbewustzijn. Zijn heldere analyse. Zijn koers. Zijn visie op goed tennis, op wie hij wil zijn en wie niet. Hier staat een jong ventje met een volwassen verhaal. Het is niet dat hij een enorme spraakwaterval is, maar wat hij zegt is raak. Ontwapenend om te zien, zo’n stoere tiener die vastberaden is om de top te halen. ‘De top bereiken en Grand Slams halen’, dat waren zijn doelen. En ziedaar, vele jaren later dan gepland, heeft Tallon ze gehaald. Zijn komeetachtige ontwikkeling lijkt niet te stuiten, met de 65e plek op de wereldranglijst als voorlopig hoogtepunt. Maar met terugwerkende kracht viel dit allemaal te verwachten.
PR
Niet alleen wist hij wat er bij topsport komt kijken, ook de PR begreep hij. Nu ik er zo over nadenk, wist Tallon als puber al heel goed hoe je jezelf goed neerzet. Dat je een paar kernboodschappen moet hebben (‘ik doe niemand na’) en die moet uitdragen. Dat jij de regie houdt en tijdens een interview kunt bijsturen, ook al stelt de ander de vragen. Dat je je geen woorden in de mond laat leggen, hoe verleidelijk dat ook is. Als een CEO in de dop, zo gedroeg Tallon zich. Weten wat je wil, maar tegelijkertijd niet blind zijn voor tips vanuit je omgeving (‘je hoeft niet telkens te winnen met mooi tennis’).
Nu, negen jaar later, is hij nog altijd geen man van veel woorden. Even puntig als vroeger geeft hij antwoorden op vragen. Het maakt hem niet warm of koud.
