De moord op oud-minister Els Borst hield me maanden in de greep
PR, nieuws en journalistiek zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat benadrukte ik ook nog eens in mijn blog ‘Waarom PR geen marketing is, maar wel journalistiek’. Als bindmiddel tussen mijn tijd als journalist toen en PR-adviseur nu, lanceer ik de rubriek ‘Afgestoft nieuws’. Hierbij deel ik mijn persoonlijke ervaringen en blik ik om de twee weken terug op een ander nieuwsfeit. Vandaag deel 1: maandenlang in de greep van de moord op oud-minister Els Borst.
Deze weken is de oud-politica van D66 weer groot in het nieuws. Er is een biografie over haar verschenen en dus duiken talloze media er bovenop: van ochtendkrant tot talkshow. Oud-nieuwslezeres en D66-politica Pia Dijkstra vertelt over de nalatenschap van Borst als oud-minister, haar dochter Andra haalt persoonlijke herinneringen op en biografe Nele Beyens verhaalt over de totstandkoming van het boek. Logischerwijs krijgt de moord in het hele verhaal niet veel aandacht. Maar mijn gedachten gaan wel meteen terug naar die tragische gebeurtenis. Haar dood hield mij namelijk een tijdlang in de greep.
Rechercheurs
In die tijd, we hebben het over februari-maart 2014, loop ik voor De Telegraaf dagelijks met oud-collega Chris Ververs door Bilthoven. Ontelbare uren brengen we er door, soms dagen achter elkaar. Op zoek naar aanknopingspunten. Naar scherfjes, snippers nieuws die in de richting zouden kunnen wijzen van het motief van de verdachte in deze geruchtmakende zaak. Buurtbewoners denken aanvankelijk dat we rechercheurs van de politie zijn. Na een tijd herkennen ze ons als de speurneuzen van de T., bouwen we een band op en worden we geregeld binnengelaten voor koffie. Ook in het plaatselijke café leren we de barman en stamgasten kennen. Ze vertrouwen ons de nodige informatie toe, maar nieuws zit er niet in. Een goede vriendin van Borst, die in Londen woont en die we regelmatig spreken, heeft dat evenmin.
Op enig moment horen we over het bezoek van Borst aan de plaatselijke kapper. Daar zou ze uit de school zijn geklapt over het bezoek van een verwarde man. Niet veel later hebben we de bewuste kapper gevonden. Hij vertelt uitgebreid en in detail over datgene dat Borst hem tijdens de knipbeurt heeft toevertrouwd. Over de vreemde, sjofel ogende man die aan haar deur stond en naar het adres van voormalig premier Wim Kok vroeg. Chris en ik voelen de voor journalisten bekende adrenaline als je weet dat je nieuws in handen hebt. Niet veel later horen we van betrouwbare bronnen dat dit verhaal inderdaad ook bij de politie bekend is.
Opsporing Verzocht
Als eerste krant schrijven we over die nieuwe ontwikkelingen. Het nieuws op de voorpagina slaat in als een bom: alle relevante media gaan ermee aan de haal en niet veel later komt het ook aan de orde in Opsporing Verzocht. Die dag transformeert de kapper zowat tot BN’er. Hij wordt overstelpt met mediaverzoeken en komt aan het knippen van klanten even niet toe. Als compensatie voor de geleden schade bezorgen we de man een doos Merci.
Op dat moment weten we nog niet dat we over de verdachte (en naar later zou blijken dader) van het gruwelijke misdrijf hebben geschreven. Want bijna een jaar later, in januari 2015, wordt de verwarde man Bart van U. dankzij een dna-match gelinkt aan de moord en uiteindelijk ook veroordeeld.
